Perihal Syurga ( Rupa Pohon Kayu Di Dalam Syurga )

2 : Ketahuilah kiranya ya saudaraku ! Di dalam Syurga itu ada pohon kayu yang menjadi tempat bersuka-suka orang-orang isi Syurga itu, maka pohon-pohon kayunya itu ada yang besar-besar sebagaimana tersebut di dalam hadits yang menunjukkan atas yang demikian itu . Maka haditsnya itu telah dikeluarkan oleh Abu ‘’Isa At Tirmidzi dengan katanya : Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya Abu Hurairah radhiyallaahu ‘anhu daripada Rasuulullaah shallallaahu ‘alaihi wa sallam bahawasanya telah bersabda ia :

‘ Bahawasanya di dalam Syurga itu pohon kayu yang besar-besar boleh berjalan penunggang kuda yang berlari dengan tangkasnya di bawah naungnya kira-kira seratus tahun ’ .  

Kata Abu ‘Isa : Dan pada bab ini ada riwayat Anas bin Malik dan Abi Sa‘id  Al Khudri radhiyallaahu ‘anhuma : Katanya lagi : Bermula ini hadits shahih .

3 . Masalah : Naungan pohon kayu di dalam Syurga sangat lanjutnya

Maka tentulah lanjut dan panjang naungnya itu daripada besar pohon kayunya Demikianlah tersebut di dalam hadits seumpama yang dikeluarkan oleh Abu ‘Isa At Tirmidzi dengan katanya : Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya Abu Sa‘id Al Khudri radhiyallaahu ‘anhu daripada Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam sabdanya :

‘ Di dalam Syurga itu satu pohon kayu yang besar boleh berjalan penunggang kuda dengan memecut kudanya yang tangkas menjajahi bawah naung pohon itu selama seratus tahun tiada terhabiskan perjalanannya dan jajahnya ’ . Dan sabdanya : ‘ Itu naungan yang panjang sebagaimana tersebut di dalam Al Quran itu ’ .

Kata Abu ‘Isa At Tirmidzi : Bermula ini hadits hasan lagi gharib .

Dan ada tersebut di dalam At Targhib Wat Tarhib akan riwayat Ibnu Abbas menerangkan azh zhillul mamduud itu dengan katanya :

Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya ‘Abdullah bin Abbas radhiyallaahu ‘anhuma katanya :

‘ Bermula bayang-bayang yang lanjut itu iaitu satu pohon kayu di dalam Syurga berdiri atas batangnya, besarnya kadar boleh berjalan penunggang kuda yang dipecut pada naungnya seratus tahun tiada boleh meratai sekalian pihaknya, maka keluar ahli Syurga orang-orang dalam bilik-biliknya dan lainnya pergi ke bawah naungan kayu itu, lalu berbual mereka itu di bawah naungan itu dengan bermacam bualan jenaka dan macam cakap yang menyukakan hati ’ . Katanya :  ‘ Maka di dalam hal itu datang ingin setengah mereka itu dan ingat akan main-mainan dalam dunia, maka diutus Allah akan angin bertiup sepoi-sepoi dari Syurga itu, lalu bergerak pohon kayu itu dengan mengeluarkan semua main yang di dalam dunia ’ .     

4 . Masalah : Pohon kayu Syurga itu berbatang besar dan cukup rendangnya, cukup ada dengan daun dan dahan-dahan dan batangnya sangat bagus warnanya iaitu semacam warna emas bersinar-sinar dan licin berkilau-kilau rupanya .

Demikianlah datang khabarnya sebagai yang dikeluarkan oleh Abu ‘Isa At Tirmidzi dengan katanya : Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya Abu Hurairah radhiyallaahu ‘anhu katanya : Telah bersabda Rasulullah shallallaahu ‘alaihi wa sallam : ‘ Tiada dalam Syurga itu satu pohon melainkan batangnya daripada emas, ya’ni warna batangnya itu sebagai warna emas licin bersinar dan kuning ’ .

Kata Abi ‘Isa : Bermula ini hadits hasan lagi gharib .

Satu lagi hadits yang menunjukkan atas yang demikian ada tersebut ia di dalam At Targhib Wat Tarhib iaitu katanya : Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya Abu Hurairah radhiyallaahu ‘anhu katanya, telah bersabda Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam :  ‘ Bahawasanya di dalam Syurga itu pohon kayu batangnya daripada emas dan dahan-dahannya daripada zabarjad dan lu’lu’ supaya elok rupa nampaknya . Maka bertiup angin baginya, maka berbunyi ia akan bunyi yang bagus, maka tiada didengar oleh orang-orang yang mendengar apa suara sekali-kali lebih sedap bunyi daripadanya ’ .  

Rujukan : Kitab Bahrul Maadzi juzu΄ 18 .

Perihal Syurga ( Puak Yang Masuk Syurga Atas Rupa Bulan )

Ketahuilah kiranya ya saudaraku ! Ummat Muhammad ini telah dikurnia Tuhan setuah-tuah ummat dan telah dilebihkan Tuhan daripada ummat—ummat Nabi yang dahulu beberapa perkara yang tertentu, satu daripadanya iaitu sebagai sabda Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Ertinya : ‘ Kitalah orang yang akhir masa zhahir ke dunia, lagi orang-orang yang dahulu masa zhahir pada hari Qiyaamah ’ .

Maka jadilah ummat Muhammad itu ummat yang dahulu keluar dari bumi dan dahulu daripada segala ummat pergi berhimpun di Padang Mahsyar dan dahulu daripada segala ummat yang bernaung di bawah ‘Arasy dan dahulu daripada segala ummat diputuskan hukum dan hisab dan dahulu daripada segala ummat melalui Titian Shirath dan dahulu daripada segala ummat pergi masuk Syurga dan lebih banyak yang masuk Syurga, tiada boleh siapa dahulu daripadanya jikalau Nabi-Nabi sekalipun . Demikianlah datang pada khabar-khabar .

Maka kemudian daripada itu masuklah ummat Muhammad dengan berpuak-puak berikut-ikutan dan bershaf-shaf masuknya . Maka puak yang pertama itu masuk Syurga dengan cukup perhiasannya dan mukanya gilang-gemilang seperti bulan purnama empat belas hari bulan . Demikianlah datang khabarnya itu telah dikeluarkan oleh Abu ‘Isa At Tirmidzi dengan katanya :

Diriwayatkan daripada seorang shahabat bagi Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam, namanya Abu Sa‘id Al Khudri radhiyallaahu ‘anhu daripada Nabi shallallaahu ‘alaihi wa sallam telah bersabda ia :

‘ Bermula awal puak yang masuk Syurga itu atas rupa bulan pada malam empat belas . Dan bermula puak yang keduanya atas rupa yang lebih elok daripada bintang yang mengerlap di langit, bagi tiap-tiap lelaki yang masuk Syurga daripada mereka itu dua isteri daripada perempuan lain daripada segala bidadari, atas tiap-tiap seorang daripada isteri itu tujuh puluh lapis daripada pakaian Syurga, nampak zhahir otak tulang betisnya dari belakang, ya’ni dari luar daging dan kulitnya ’ .

Kata Abu ‘Isa : Bermula ini hadits hasan lagi shahih .

Rujukan : Kitab Bahrul Maadzi juzu΄ 18 .