Jumaat, 8 Julai 2011

Kitab ‘Aqiidatun Najiin ( Siri 28 )


Mukhaalafatuhu Ta‘ala Lil Hawaadits

Dan kata mushannif :

  ﻠﻠﺤﻭﺍﺪﺙ    ﺘﻌﺎﻠﻰ    ﻤﺨﺎﻠﻔﺘﻪ   ﴿

Ertinya : Yang keempat daripada shifat yang wajib bagi Allah Ta‘ala itu mukhaalafatuhu lil hawaadits .

Ertinya : Bersalahan Allah Ta‘ala bagi segala yang baharu, ertinya tiada bersamaan Allah Ta‘ala bagi segala yang baharu . Mak diketahui daripada yang demikian itu menafikan jirim dan ‘aradh dan kulliyat dan juz‘iyyat dan segala yang lazim bagi segala perkara itu .

Dan yang lazim bagi jirim empat perkara :

Pertama : Baharu .

Dan kedua : Bersusun .

Dan ketiga : Mengambil lapang .

Dan keempat : Menerima bagi ‘aradh .

Dan yang lazim bagi ‘aradh itu empat perkara pula :

Pertama : Ketiadaan berdiri dengan sendirinya .

Dan kedua : Wajib berdiri ia dengan sendirinya .

Dan ketiga : Baharu .

Dan keempat : Tiada kekal pada zaman yang kedua .

Dan yang lazim bagi kulliyat itu besar dan yang lazim bagi juz‘iyyat itu kecil dan lain daripada yang demikian itu hasil, ya’ni mukhaalafah itu umum pada dzatNya dan pada shifatNya dan pada af‘alNya . Maka tiada menyamai akan Allah Ta‘ala itu oleh sesuatu, tiada menyamai pada dzatNya dan tiada menyamai pada shifatNya dan tiada menyamai pada perbuatanNya, ertinya tiada dzat suatu itu seperti dzat Allah Ta‘ala kerana dzat Allah Ta‘ala itu bukan daripada jenis nur dan bukan zhulmah dan tiada jenis langit dan tiada jenis bumi dan tiada barang yang di dalamnya keduanya .

Dan tiada shifat suatu seperti shifat Allah kerana shifat Allah itu qadim lagi baqa΄ lagi ‘am ta‘alluqnya dengan barang yang dita‘alluq ia dengan dia dan shifat kita itu sungguhnya ta‘alluq ia pada setengah perkara jua, tiada pada setengah yang lain seperti sama’ Allah Ta‘ala, ta‘alluq ia bagi segala maujud dan sama’ kita, ta‘alluq pada setengah jua .

Dan tiada pula af ‘al suatu itu seperti af ‘al Allah kerana af ‘al makhluq itu tiada dapat memberi bekas, hanya iktisaab jua, ya’ni qashad jua . Dan af ‘al Allah Ta‘ala, af ‘al yang diadakan lagi menjadikan ia akan sesuatu, tiada dengan alat dan pegawai . Dan Allah Ta‘ala firmanNya :

  ﻓﻴﻜﻭﻥ   ﻜﻥ  ٫ ﻟﻪ   ﻴﻘﻭﻝ   ﺃﻥ   ﺸﻴﺋﺎ   ﺃﺭﺍﺪ   ﺇﺫﺁ  ٫ ﺃﻤﺭﻩ   ﺇﻧّﻤﺂ  ﴿

Ertinya : “ Sungguhnya pekerjaan Allah itu apabila berkehendak Ia akan suatu bahawa berfirman Ia : Jadi, maka jadilah seperti kehendakNya ” .
( Shurah Yasin : Ayat 82 )
    
Bersalahan perbuatan makhluq berkehendak kepada pegawai { alat }, maka tiada dapat menyurat dengan tiada qalam seperti tiada dapat mengerat dengan tiada gergaji atau kapak . Dan lagi pula apabila kasih Ia akan seseorang hambaNya, dibala΄Nya akan dia . Dan kita apabila kasih kita akan seseorang kita beri berbagai-bagai nikmat yang dapat lazat dengan dia .

Kata Ishaq bin Rawaih : Dan barang siapa menshifatkan Allah Ta‘ala, maka diserupakan shifatNya itu dengan shifat seseorang daripada makhluq Allah, maka iaitu kafir dengan Allah Yang Amat Besar .

Kata Nu‘aim anak Hammad : Barang siapa menyerupakan Allah, ya’ni dii’tiqadkan bersamaan Allah dengan sesuatu daripada makhluq ini, maka sanya kufur ia . Dan barang siapa ingkar ia akan barang yang menshifatkan Allah dengan dia akan diriNya, maka sanya kufur ia .

Dan kata Abu Ishaq Isfirayini : Telah ijma’ ahli al Haq atas bahawasa sekelian barang yang dikata orang pada ‘ilmu tauhid itu terhimpun di dalam dua kalimah ini, salah suatu daripada keduanya, i’tiqad kita bahawasa tiap-tiap barang yang terupa pada sangka-sangka kita daripada menyerupa daripada segala yang baharu ini, maka Allah itu bersalahan Ia akan dia kerana bahawasa yang ia dapat rupakan pada waham itu makhluq bagi Allah, maka bermula Allah Ta‘ala itu yang menjadikan akan dia . Dan kedua, i’tiqad kita bahawasa dzat Allah Ta‘ala itu tiada menyerupa dengan suatu daripada makhluq dan tiada sunyi Ia daripada bershifat dengan segala shifat kamalat .

Telah berkata Ja’far al Shadiq Rahimahullaahu Ta‘ala : Bershahabat aku empat ratus orang sufi dan aku tanya akan mereka itu daripada empat masalah, maka tiada seorang pun menjawab akan daku, maka dukacitalah aku kerana yang demikian itu . Maka aku melihat akan Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam pada mimpiku, maka bertanya ia akan halku, maka aku khabarkan akan dia dengan demikian itu, maka sabdanya :

Tanyakan olehmu akan daku akan masalahmu itu ’ . 

Maka berkata aku baginya : Apa hakikat tauhid dan apa had ‘aqal, ya’ni ta‘arif ‘aqal dan apa had tashawwuf  dan apa hakikat faqir ?

Maka sabdanya : ‘ Adapun hakikat tauhid itu, maka iaitu barang yang terlintas dengan hatimu, maka iaitu binasa, ya’ni baharu yang fana΄ ia. Bermula Allah Subhaanahu wa Ta‘ala bersalahan bagi yang demikian itu kerana tiada dapat menyamai segala yang baharu itu akan Dia . Dan adapun had ‘aqal itu, maka sekurang-kurangnya meninggalkan dunia dan yang di atasnya, meninggalkan berfikir pada dzat Allah ‘Azza wa Jalla, kerana sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

  ﭐﷲ    ﺫﺍﺕ     ﻓﻰ     ﺘﻔﻜّﺭﻭﺍ          ﭐﷲ    ﻧﻌﻤﺔ    ﻓﻰ    ﺘﻔﻜّّﺭﻭﺍ   ﴿

Ertinya : ‘ Fikir olehmu pada nikmat Allah dan jangan kamu fikir pada dzat Allah Ta‘ala ’ .

Dan adapun had tashawwuf itu, maka iaitu meninggalkan dakwa, ertinya jangan dibangsakan sesuatu kepada makhluq dan menyembunyikan ma‘ani, ya’ni segala rahsia .      

Dan adapun hakikat faqir itu, maka iaitu bahawa tiada engkau memilik akan suatu dan tiada memilik akan,dikau oleh sesuatu dan redha engkau pada kedua hal itu . Dan erti tiada engkau memilik akan suatu itu, tiada engkau pandang akan barang yang ada pada engkau itu milik engkau, hanya engkau pandang pertaruhan Allah jua, harus bagi Allah mengambil pada waktu yang dikehendak Nya . Dan makna tiada memilik akan dikau oleh suatu itu iaitu tiada cenderung hati engkau kepada suatu, sama ada dunia atau akhirat . Hanya iftiqar engkau semata-mata kepada Allah jua . 

Kelebihan Berkahwin ( Muhimmah ) siri 24




Ini suatu tanbih pula

Tatkala kita ketahuilah daripada segala jalan yang jadi kebinasaan atas segala orang yang berkahwin seperti yang telah tersebut itu, maka sayugianya pula kita ketahui akan faedah berkahwin dan kelebihannya .

Maka adalah faedah berkahwin itu lima perkara :

Dapat anak, iaitu asal kelebihan yang dituntut akan berkahwin kerana maksud dengan berkahwin itu menghasilkan anak supaya jangan sunyi ‘alam ini daripada jenis manusia, dan yang demikian itu muwaafaqat dengan yang diredhai oleh Allah Ta‘ala dan RasulNya .

Dan setengah daripada faedah dapat anak itu, iaitu kekal ia mendoakan bagi ibu bapanya kemudian daripada mati keduanya, iaitu dibilangkan ia daripada amalnya yang shaleh yang kekal kemudian daripada matinya, seperti sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :


         ﺠﺎﺭﻴﺔ   ﺻﺪﻗﺔ   ﺜﻼﺚ   ﻤﻥ   ﺇﻻّ   ﻋﻤﻠﻪ   ﺍﻧﻘﻄﻊ   ﺍﺪﻡ  ﺍﺑﻥ  ﻤﺎﺖ  ﺇﺫﺍ

ﻠﻪ  ﻴﺪﻋﻭ   ﺼﺎﻠﺢ   ﻭﻠﺪ   ﺃﻭ   ﺑﻪ   ﻴﻧﺗﻔﻊ   ﻋﻠﻡ  ﺃﻭ

Ertinya : ‘ Apabila mati seorang anak ‘Adam, nescaya putuslah segala amalnya melainkan daripada tiga perkara jua :

( 1 ) Sedekah yang diwaqafkan .

( 2 ) Ilmu yang memberi manfaat ia dengan dia .

( 3 ) Anak yang shaleh yang meminta doa ia baginya .

Maka berbanyaklah olehmu hai segala manusia daripada memberi sedeqah dan berbuat waqaf dan menuntut belajar dan mendengarlah olehmu akan yang memberi manfaat dan minta doalah oleh kamu dikurniakan Allah akan anak yang shaleh kerana tiga perkara ini jua yang boleh memberi manfaat bagi diri kamu kemudian daripada bercerai nyawa kamu dengan badan kamu .

Bermula murad ( yang dikehendaki ) dengan anak yang shaleh di dalam hadits tersebut ini :

Anak yang Mu΄min kerana doa orang yang Mu΄min bagi ibu bapa itu memberi manfaat, sama ada ia shaleh atau fasiq, maka iaitu diberi pahala akan ibu bapanya itu dengan sebab doa anaknya dan sekelian kebajikan anaknya itu sampai pahalanya itu akan ibu bapanya .

Dan setengah daripada faedah dapat anak itu jadi manfaat bagi ibu bapanya pada hari Qiyaamah apabila mati anaknya pada ketika kecilnya seperti sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

ﺍﻠﺠﻧّ    ﺇﻠﻰ   ﺑﺄﺑﻭﻴﻪ   ﻴﺠﺮّ   ﺍﻠطّﻔﻝ   ﺇﻦّ

Ertinya : ‘ Bahawa sungguhnya kanak-kanak kecil yang mati itu menarik ia dengan kedua ibu bapanya itu masuk ke dalam Syurga ’ .

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Bahawa sungguhnya kanak-kanak yang kecil itu dikata baginya :         ‘ Masuklah engkau ke dalam Syurga ’, maka bernaunglah ia di sana padahalnya ia marah yang sangat dan berkata ia : ‘ Tiada aku masuk ke dalam Syurga melainkan kedua ibu bapaku sertaku ’, maka dikata akan Malaikat yang menunggu pintu Syurga itu : ‘ Masukkan oleh kamu akan kedua ibu bapanya itu sertanya ke dalam Syurga ’ .

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

‘ Barang siapa ada baginya seorang anak perempuan, maka diajarinya akan dia adab dan membaikkan ia akan adabnya dan memberi makan ia akan dia, maka membaikkan ia akan makanannya dan menyempurnakan ia atasnya daripada segala ni’mat yang menyempurna Allah Ta‘ala atasnya itu, nescaya adalah anak perempuan itu baginya pada kanannya dan pada kirinya memeliharakan daripada api Neraka hingga masuk ke dalam Syurga ’

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Tiada daripada seorang diberi rezeki akan dua anak perempuan, maka memberi kebajikan keduanya itu selama bertaulan keduanya itu dengan dia melainkan memasukkan oleh keduanya itu akan dia 
ke dalam Syurga ’ .

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Barang siapa ada baginya dua anak perempuan atau dua saudara perempuan, maka memberi kebajikan ia kepada keduanya selama bertaulan keduanya itu dengan dia, nescaya adalah aku dan 
dia di dalam Syurga seperti kedua-dua ini dan 
mempajakkan ia antara sekelian jari tangan yang mulia ’ .

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Barang siapa ada baginya tiga anak perempuan atau tiga saudara perempuan, maka sabar ia atas kesusahan mereka itu, dan atas kedukaan mereka itu, dan kesukaan mereka itu, nescaya memasukkan akan dia oleh Allah Ta‘ala ke dalam Syurga dengan kelebihan rahmatNya akan mereka itu, maka sembah seorang lelaki dan dua orang perempuan : Ya Rasulullah, adakah seperti demikian itu ?
Maka sabdanya : ‘ Dua orang perempuan seperti itu jua ’ .   

Dan lagi sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Barang siapa mati yang ada baginya dua daripada anak yang kecil, maka sungguhnya telah tertegah ia dengan suatu yang menegahkan daripada api Neraka ’ .

18 Golongan yang Tidak Diampunkan ( Muhimmah ) siri 23






Adapun yang telah tsabitlah daripada beberapa riwayat yang banyak perhimpunan orang yang diharamkan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala daripada ampunNya bagi segala dosa mereka itu, iaitu lapan belas bahagi pada malam yang di ampun beberapa banyak dosa daripada segala makhluq, iaitu malam Nisfu Sya’ban kerana banyak kebajikan dan rahmat di dalamnya melainkan sekelian orang yang lagi akan datang sebutannya tiadalah mengampun Allah Subhanahu Wa Ta‘ala akan dosa mereka itu kerana mendatangkan kejahatan yang amat besar barang yang mengerjakan mereka itu akan dia melainkan jikalau taubat mereka itu dengan taubat yang nashuha :


  ﺍﻠﻘﺎﺘﻞ  ﴿
1. Ertinya : Orang yang membunuh orang dengan tiada sebenarnya .




  ﻋﺭّﺍﻑ  ﴿
2. Iaitu : Orang yang mengkhabarkan daripada yang telah lalu yang tiada tsabit ambilnya yang shahih, seperti orang yang bercerita  bahaari ( cerita-cerita berunsur jahat ) dan berhubung .

Dan kata setengah ‘Ulama΄, ‘arraaf itu iaitu : Orang yang mengatakan bahawa : Sungguhnya aku mengetahui yang mencuri dan tempat yang hilang .

  ﺍﻠﻤﺼﻭّﺭ  ﴿
3. Iaitu : Orang yang mengerjakan suatu rupa daripada binatang, dan jikalau tiada bandingan sekalipun, seperti kuda yang bersayap .


  ﺨﻤﺭ   ﻤﺪﻤﻦ  ﴿
4. Iaitu : Orang yang mengekali minum arak dan dihubungkan pula dengan dia sekelian yang memabuki, maka iaitu haram lagi dosa yang besar, tiada diampun Allah Subhaanahu wa Ta‘ala akan dia .


  ﺍﻠﺯّﻧﺎ   ﻤﺪﻴﻡ  ﴿
5. Iaitu : Orang yang mengekalkan zina, maka iaitu daripada dosa yang besar yang tiada diampun akan dia .


  ﺍﻠﻮﺍﻠﺪﻴﻦ   ﻋﺎﻕّ  ﴿
6. Iaitu : Orang yang menderhakakan dua ibu bapanya atau salah seorang daripada keduanya .


  ﺴﺎﺤﺭ  ﴿
7. Iaitu : Orang yang mengerjakan suatu yang jahat supaya menambah daripadanya pekerjaan yang menyalahi ‘adat, seperti balik mata dan lainnya, maka iaitu haram lagi dosa yang besar .

  ﻜﺎﻫﻦ  ﴿
8. Iaitu : Orang yang menujum, ya’ni orang yang mengkhabarkan akan pekerjaan yang lagi akan datang yang ghaib-ghaib hal keadaannya memegang kerana memberi bekas bagi suatu alamat yang hadits, seperti katanya : ‘ Manakala naik bintang ini, maka begini-begini hasilnya dan manakala jatuh bintang ini, maka begini-begini hasilnya ’, maka adalah yang demikian itu haram dengan terkadang-kadang menjadi kufur .

Dan kata setengah ‘Ulama΄ : ‘ kaahin itu, iaitu orang yang mendakwa bahawa sungguhnya ada daripadanya taulan daripada jin yang mengkhabarkan padanya akan segala masa yang lagi akan datang di dalam zaman yang lagi akan datang 

Dan setengah daripada kaahin itu, iaitu orang yang mengatakan akan mengetahui khabaran yang ghaib dengan faham yang telah dianugerahkan yang hilang .

Dan demikian lagi menujum, iaitu orang yang mengkhabarkan daripada perintah yang lagi akan datang dengan terbitnya dan pada masuknya daripada jalannya, maka sekelian pekerjaan yang demikian itu haram jua kerana bahawa sungguhnya mengetahui khabar yang ghaib-ghaib pada halnya pada seorang jua pun yang mengetahui akan dia melainkan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala .

Kata segala ‘Ulama΄ : Haramlah memakai segala pekerjaan yang demikian itu dan haram pula pergi ke rumahnya dan membenarkan kata mereka itu dan haram pula memberikan upah kepada mereka itu, maka wajiblah atas barang siapa jatuh di dalam segala pekerjaan yang tersebut itu bersegeralah taubat daripadanya .



  ﺤﺴﺪ  ﴿
9. Iaitu : Orang yang berdengki-dengki sama Islam, maka makna dengki itu mencita-citakan hilang ni’mat pada orang yang lain dan suka kedatangan bala΄ dan mudharat atasnya .


  ﻓﺘﺎﻦ  ﴿
10. Iaitu : Orang yang mengadu-ngadu antara manusia supaya berkelahi seperti ia memindahkan perkataan dua orang supaya berkelahi, maka iaitu haram lagi dosa besar dan dihubungkan pula orang yang menuduhkan orang dan orang yang berpaling daripada bertutur antara dua orang, ya’ni tiada bertegur lebih daripada tiga hari dengan tiada kerana uzur Syara’ .


  ﻏﻴﺑﺔ  ﴿
11. Iaitu : Orang mengumpat-ngumpat akan manusia, istimewa pula mengumpat orang yang ‘alim dan orang yang mengamalkan
Al Quran .


  ﺍﻠﻌﺸﺎﺭ  ﴿
12. Iaitu : Orang yang mengambil cukai daripada harta manusia, maka yang demikian itu haram lagi dosa yang amat besar lagi yang sangat susah ketakutan huru-haranya pada hari yang di ambil balasan atas mereka itu, iaitulah hari yang dibangkitkan segala makhluq daripada kubur mereka itu .

  ﻤﺿﺭّﺏ  ﴿
13. Iaitu : Orang yang melakukan mata bendanya dengan bersumpah yang dusta atau mereka itu mengerjakan yang haram, seperti menipu daya pada sukatan dan timbangan dan dihubungkan pula orang yang memakan riba, maka adalah yang demikian itu haram lagi dosa yang amat besar .


  ﺭﺍﻔﺿﻲ  ﴿
14. Iaitu : Orang yang benci ia akan seorang daripada Shahabat Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam dan tiap-tiap orang yang bid‘ah .


  ﻋﺠﺑﺎ   ﺭﺪﺍﺀﻩ   ﻴﺠﺭّ   ﻤﻦ  ﴿
15. Iaitu : Orang yang menghelakan selendangnya kerana menghairankan dirinya .


  ﺍﻟﺸﻄﺭﻧﺞ   ﻻﻋﺏ  ﴿
16. Iaitu : Orang yang bermain catur .


 ﺍﻟﻜﻭﺑﺔ   ﺼﺎﺤﺏ  ﴿
17. Iaitu : Orang yang bermain gendang yang kecil tengahnya luas dua tepinya, tetapi tepi yang ada kulitnya itu terlebih luas daripada yang tiada berkulit pada sekarang .


  ﻋﺭﻴﻄﻲ  ﴿
18. Iaitu : Orang yang bermain rebab, biola dan serunai .

Tetapinya sekelian yang tersebut itu jikalau tiada mereka itu taubat ia kemudian daripada bermain sekelian yang tersebut itu dengan taubat yang shahih dengan segala syaratnya, maka jikalau taubat ia kemudian daripadanya, maka bahawa sungguhnya diampun Allah Subhaanahu wa Ta‘ala akan sekeliannya, maka adalah ia daripada jumlah orang yang beroleh kemenangan pula kerana orang yang taubat daripada dosanya itu seperti orang yang tiada berdosa .

Maka segeralah olehmu hai segala orang yang berkehendak kemenangan akhirat kepada taubat sebelum lagi kedatangan maut dan tinggalkan olehmu pula akan mengerjakan pekerjaan yang lalai daripada dzikrullah Ta‘ala dan daripada mengerjakan taat akan dia dan tinggalkan olehmu pula daripada mengerjakan pekerjaan yang terpedaya dan segala pekerjaan yang derhaka kepada Tuhan kamu mudah-mudahan digantikan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala dengan sebesar-besar kurnia dan dengan limpah rahmatNya akan sejahat-jahat amal kamu kerana firman Allah Ta‘ala :

…. ﭐﻟﺴّّﺋﺎﺖ   ﻴﺫﻫﺑﻦ   ﭐﻟﺤﺴﻧٰﺖ   ﺇﻦّ

Ertinya : “…Sungguhnya segala amal yang kebajikan itu menghapuskan ia akan segala perbuatan yang kejahatan….
( Shurah Hud Ayat 114 )

Maka inilah jumlah daripada perbuatan kejahatan dan permainan yang diharamkan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala daripada ampun bagi segala orang yang tersebut itu .

Lelaki Yang Dayus ( Muhimmah ) siri 22


Hendaklah bersungguh-sungguh oleh seorang daripada memeliharakan ahlinya akan mengerjakan segala pekerjaan dan ditegah oleh Syara’ lagi hendaklah mengamat-amati daripada pekerjaannya, istimewa pula ada yang dikerjakan itu zina, maka sangat dosa besar atas lelaki yang memberi akan ahlinya mengerjakan yang demikian itu hingga diharamkan Allah Ta‘ala  Subhaanahu wa Ta‘ala atasnya akan masuk ke dalam Syurga . Seperti menceritakan oleh Ahmad, Nasa‘ie dan Hakim daripada Ibnu ‘Umar Radhiyallaahu ‘anhuma :


ﻤﺪﻤﻦ  ﺍﻟﺠﻧّ  ﻋﻟﻴﻬﻡ   ﺘﻌﺎﻟﻰ     ﺘﺑﺎﺮﻚ   ﭐﷲ  ﺤﺮّﻡ   ﻗﺪ   ﺜﻼﺜﺔ

ﺍﻟﺨﺑﺚ   ﺃﻫﻟﻪ   ﻓﻲ   ﻴﻘﺭّ  ﺍﻟّﺬﻱ  ﻭﺍﻟﺪّﻴﻭﺚ   ﺍﻟﻌﺎﻕّ     ﺍﻟﺨﻤﺭ

Ertinya :  Tiga golongan telah mengharamkan Allah Tabaraka Wa Ta‘ala mereka itu masuk Syurga :

1.    Orang yang mengekali minum arak .

2.    Orang yang menderhakai bagi dua ibu bapanya .

3.    Orang yang dayus , yang membiarkan ahlinya buat kejahatan zina, mengetahui ia dengan dia .

Dan kata setengah ‘Ulama΄, makna dayus itu orang yang membeli ia akan jariah, ya’ni hamba yang perempuan yang bernyanyi ia bagi segala manusia . Maka tersurat atas pintu Syurga :


ﺍﻟﺪّﻴﻮﺚ   ﻋﻟﻰ   ﺤﺭﺍﻡ   ﺃﻨﺕ

Ertinya : Engkau hai Syurga, haramlah atas segala lelaki yang dayus

Seperti yang tersebut di dalam hadits Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Barangsiapa berbuat zina dengan perempuan yang ada suaminya, nescaya adalah dosanya atas lelaki dan perempuan di dalam kuburnya itu sangat azab sekelian ummat Nabi kita semuanya, maka apabila adalah pada hari Qiyaamah, nescaya menghukumkan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala akan suaminya yang dahulu itu di dalam segala kebajikan lelaki ’ .

Yang kemudian bermula hukum yang demikian itu apabila zina isterinya itu dengan tiada tahunya, maka jika mengetahui ia dan diam ia, nescaya mengharamkan Allah Subhaanahu wa Ta‘ala atasnya masuk Syurga, kerana bahawa sungguhnya Allah Ta‘ala menyurat ia di atas pintu Syurga :


           ﺍﻟﺪّﻴﻮﺚ   ﻋﻟﻰ   ﺤﺭﺍﻡ   ﺃﻨﺕ

Ertinya : Engkau hai Syurga, haramlah atas segala lelaki yang dayus

Ya’ni : Masuk atasnya segala orang yang mengetahui akan kejahatan zina pada ahlinya dan diam ia yang tiada cemburuan .

Dan suatu riwayat tiga perkara tiada masuk mereka itu ke dalam Syurga :

1.    Orang yang menyakiti akan dua ibu bapanya .


2.    Orang yang dayus .


3.    Suruh-suruhan kerana berbuat zina .

Dan demikian lagi, qiyaadah itu pun daripada dosa yang besar jua, maka erti qiyaadah itu, iaitu orang yang bertemukan lelaki dengan perempuan kepada rumah yang lain .

Akibat Perempuan Keluar Dari Rumah ( Muhimmah ) siri 21


Dan telah berkata Imam Al Ghazali pula, dengan katanya : Dan adalah telah memberi izinnya oleh Rasulullah Shallallaahu ‘alaihi wa sallam bagi perempuan akan hadir ke dalam masjid dan yang sebenarnya pada zaman sekarang ini ditegahkan akan dia melainkan bagi orang yang tua-tua dan sungguhnya telah diwajibkan akan yang demikian itu, ya’ni akan tegah pada zaman Shahabat Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam hingga berkata Siti ‘Aisyah Radhiyallaahu ‘anha :

Jika mengetahui oleh Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam akan barang yang didatangkan oleh perempuan yang kemudian daripadanya, nescaya menegahkan ia akan mereka itu daripada keluar daripada rumah mereka itu ke dalam masjid atau lainnya ’ .

Dan demikian lagi, adalah Rasulullah Shallallaahu ‘alaihi wa sallam telah memberi izin bagi perempuan keluar pada hari raya tertentu tetapi tiada harus keluar mereka itu melainkan dengan redha suami mereka itu dan keluar sekarang harus pula bagi perempuan yang terpelihara daripada kejahatan dengan redha suaminya tetapi duduk di rumahnya itu terlebih sejahtera ia daripada cemburuan daripada fitnah .

Adapun apabila keluar perempuan sekarang ini yang tiada takut akan Allah Ta‘ala kerana pergi bermain-main dan bersuka-suka pada suatu tempat umpamanya, sama ada daratnya atau lautnya, lagi yang tiada memeliharakan ia daripada membawa lelaki yang helat, maka memandanglah oleh lelaki yang tersebut itu akan suatu suku daripada jasadnya, sama ada mukanya atau tangannya atau kakinya demikian lagi ia pun memandanglah suatu suku daripada anggota lelaki itu sama ada hal yang demikian itu bersuami hadir ia atau ghaib atau tiada bersuami, maka adalah segala perempuan seperti yang tersebut itu di dalam la’nat Allah Ta‘ala dan RasulNya, dan mela’natkan pula oleh segala Malaikat hingga kembali ia pulang ke rumahnya .

Dan lagi dibakar segala mata lelaki dan perempuan memandang yang haram itu dengan bara api Neraka Jahannam sepenuh-penuh matanya seperti sabda Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

         ﺠﻬﻧّ   ﺠﻤﺮ   ﻤﻥ   ﻋﻴﻧﻪ   ﭐﷲ   ﻤﻼﺀ   ﺍﻟﺤﺮﺍﻡ   ﻤﻥ   ﻋﻴﻧﻪ   ﻤﻼﺀ  ﻤﻥ

Ertinya : ‘ Barangsiapa memenuhi akan matanya daripada memandang yang haram, nescaya memenuhi Allah Ta‘ala akan matanya itu daripada api Neraka Jahannam ’ .

Maka tiada ada yang terlebih dituntut dan yang terlebih afdhal oleh seorang perempuan dituntut kerana Allah Ta‘ala itu, seperti bahawa duduk ia di dalam rumahnya, dan menyembah ia akan Tuhannya dan memeliharakan ia akan farajnya, dan mengikut ia akan suaminya, nescaya masuklah ia akan Syurga Tuhannya seperti yang tersebut di dalam hadits dan lagi hadits Nabi Shallallaahu ‘alaihi wa sallam :

Minta ampun bagi segala perempuan yang mengikut bagi suaminya itu oleh segala burung yang terbang daripada hawa΄ dan segala ikan yang di dalam air dan segala Malaikat yang pada langit dan matahari dan bulan selama ada perempuan itu di dalam keredhaan suaminya .

Dan berkata Imam Al Ghazali Rahimahullaahu Ta‘ala : Apabila keluarlah segala perempuan, maka sayugianya memejamkan ia akan penglihatan daripada memandang akan lelaki .